Ayak Takımı ve Ünlü Ölüsü Seviciliği Üzerine Bir Not

Ayak takımının önemli vasıflarından biri ölü seviciliği diğeri de ünlü yaltaklanıcılığıdır zannımca. Bu avam, eskaza ölen bir meşhur ile karşılaşınca, sanki ailesinden biri mefta olmuş gibi hemen ajitasyona başlar. Bu huylarının en pis tarafı da yaltaklık yaptıkları meftanın neredeyse bir aziz ya da azizeye dönüştürlmesi sürecidir. Aynı zihniyet, kendi eşinin dostunun, akrabasının ölüsü üzerinden de sosyallik yapmaktan çekinmez. Mesela liberallerimizin azizi, eski bir devlet adamımızın ailesi paraya sıkıştıklarında ya da ihale mevsimine girdiklerinde hemen "babamızı öldürdüler" diye ağlanmaya, kendi akrabalarının meftası üzerinden çıkar sağlamaya pek meraklıdırlar. Dönem dönem gördüğümüz bu huyları, okumuş ayak takımımızda ünlü ölüsü seviciliği halini alır.Ölen kişinin ünlü olması durumu bu nekrofil sevgi tomurcuklarına apayrı bir heyecan verir zannımca. Dün Başkent Üniversitesi'nin servis şöförlerinden birisi, Torba Yasaya karşı gösteri yapan sendikacılara hiç çekinmeden vatan haini damgası vurmuştu. Eminim o ya da gerizekalı çocuklarından en az birisi de bu gün ünlü ölüsü seviciliğinin verdiği keyifle mutlaka üzülüyodur(!). Ayak takımının cahili de okumuşu da pek enteresan oluyor... Peynir gibi kokuyorlar valla.